Zajęcia, które pomagają dzieciom w wieku od 7 do 11 lat lepiej radzić sobie w grupie, budować relacje i rozwijać pewność siebie w kontaktach z innymi.
Zadzwoń
Problem
Każde dziecko czasem czuje się zagubione w relacjach – nie wie, jak dogadać się z rówieśnikami, jak zareagować w trudnej sytuacji albo jak wyrazić swoje emocje. To normalne, ale jeśli brakuje wsparcia, takie trudności mogą się nasilać.
Rozwiązanie
Na zajęciach TUS dzieci w małej grupie uczą się poprzez zabawę, odgrywanie scenek i wspólne zadania. Dzięki temu mogą w bezpiecznych warunkach spróbować nowych zachowań, zobaczyć, że nie są same ze swoimi trudnościami i krok po kroku nabierać odwagi.
Efekt
Dzięki regularnym spotkaniom dzieci czują się pewniej w grupie i zaczynają lepiej radzić sobie w codziennych sytuacjach – zarówno w szkole, jak i poza nią. To przekłada się na ich relacje, samopoczucie i większą otwartość wobec innych.
Zajęcia
W 12-tygodniowym cyklu dzieci uczą się współpracy, komunikacji i radzenia sobie z emocjami. Pracujemy w małych grupach, w praktyczny sposób: scenki, zabawy, krótkie rozmowy. Cel? Pewniejsze działanie w grupie — w szkole i poza nią.
Dla dzieci, które: dopiero zaczynają szkolną przygodę, mają trudność w dogadywaniu się z rówieśnikami, wycofują się, reagują impulsywnie albo po prostu potrzebują bezpiecznej przestrzeni do „poćwiczenia” relacji.
Rozmowa i współpraca – jak zabrać głos, słuchać innych i wspólnie dochodzić do ustaleń.
Wyrażanie emocji – nazywanie tego, co czuję, i mówienie o potrzebach prostymi słowami.
Reagowanie w trudnych sytuacjach – co zrobić, gdy ktoś mnie zaczepia, ignoruje albo wyklucza.
Rozwiązywanie konfliktów – kroki: zatrzymaj się → powiedz co czujesz → zaproponuj rozwiązanie.
Stawianie granic – jak grzecznie, ale stanowczo powiedzieć „nie”.
Empatia i perspektywa – zauważam, co czuje druga osoba i dlaczego tak reaguje.
Pewność w grupie – odwaga, by dołączyć do zabawy, zaproponować pomysł, dokończyć zadanie.
Mocne strony – nazywamy talenty i wykorzystujemy je w zadaniach zespołowych.
Cel: poznać potrzeby dziecka, ustalić priorytety.
Co robimy: 10–15 min rozmowy, krótka ankieta startowa (obserwowalne zachowania), wybór 1–2 celów na cykl.
Do domu: ustalamy prosty sygnał „STOP & ODDECH” do wspólnego używania.
Cel: zbudować poczucie bezpieczeństwa i ramy współpracy.
Aktywności: „poznajmy się” (koło imion i supermocy), wspólne tworzenie 4 zasad (słucham, mówię po kolei, szanuję granice, proszę o pomoc), sygnały rąk.
Materiały: karta grupowych zasad, plakietki imion.
Młodsi/Starszi: młodsi – obrazki zasad; starsi – krótkie kontrakty „co mi pomaga/ przeszkadza”.
Do domu: powieście zasady na lodówce; zapytaj dziś: „co ci dziś pomogło mówić w grupie?”.
Postęp: dzieci potrafią nazwać co najmniej 3 zasady.
Cel: umieć nazwać i rozpoznać podstawowe emocje.
Aktywności: gra „Minka w lustrze”, karty emocji, dopasuj sytuację–emocję, historia obrazkowa „Co czuje bohater?”.
Materiały: karty z emocjami, tablica uczuć.
Do domu: rodzic pyta codziennie: „Jak się dziś czułeś? Pokaż kartę lub narysuj”.
Postęp: dzieci potrafią nazwać min. 4 emocje i wskazać, kiedy się pojawiły.
Cel: poznać sposoby wyciszenia i regulacji.
Aktywności: „oddech balonowy”, „zamień złość w rysunek”, pudełko spokoju z rzeczami sensorycznymi.
Materiały: piłeczki antystresowe, kredki, chusty.
Do domu: ustalamy jedno ćwiczenie, które dziecko spróbuje zastosować przy złości w tygodniu.
Postęp: dziecko potrafi wskazać 2 sposoby na złość/smutek.
Cel: wzmocnić poczucie wartości poprzez dostrzeganie swoich atutów.
Aktywności: „moja tarcza supermocy” (rysujemy 3 swoje talenty), zabawa „znajdź moc u kolegi”.
Materiały: karty mocy, naklejki gwiazdki.
Do domu: rodzic mówi codziennie 1 mocną stronę dziecka; dziecko wybiera 1 swoją.
Postęp: dziecko umie podać 3 swoje mocne strony.
Cel: nauczyć jasnego wyrażania potrzeb i aktywnego słuchania.
Aktywności: „telefon bez kabla” (gra w głuchy telefon, z poprawą komunikatu), scenki „Powiedz spokojnie, co chcesz”.
Materiały: obrazki potrzeb, kartki dialogów.
Do domu: ćwiczenie z rodzicem: „ja mówię, ty powtarzasz własnymi słowami”.
Postęp: dziecko potrafi powiedzieć proste „chcę/nie chcę” i wysłuchać odpowiedzi.
Cel: doświadczyć, że razem można więcej.
Aktywności: budowanie wieży z kubków (z gumką), rysunek grupowy, „most z gazet”.
Materiały: kubki, gumki, taśma, gazety.
Do domu: rodzic proponuje wspólne zadanie w domu: ugotować razem prosty posiłek lub zbudować coś z klocków.
Postęp: dzieci potrafią zaplanować i podzielić się rolami.
Cel: nauczyć strategii w sytuacjach konfliktu lub presji.
Aktywności: scenki „kolega zabrał zabawkę”, „koleżanka się śmieje” – co mogę zrobić?, gra „STOP–ODDECH–POMYSŁ–DZIAŁANIE”.
Materiały: karty scenek, tablica z krokami.
Do domu: rodzic pyta: „co byś zrobił, gdyby…?” i omawiają 1 sytuację dziennie.
Postęp: dziecko potrafi zastosować minimum 1 strategię (np. powiedzieć STOP, poprosić o pomoc).
Cel: dostrzec, co pomaga w przyjaźniach.
Aktywności: gra „miłe słowo do ciebie”, list „co lubię w koledze”, plansza „przyjacielskie zachowania vs. nieprzyjacielskie”.
Materiały: serduszka, karteczki samoprzylepne.
Do domu: dziecko codziennie mówi 1 miłe słowo do domownika/kolegi.
Postęp: potrafi wymienić 3 zachowania przyjaciela.
Cel: nauczyć się mówić „nie” i stawiać granice.
Aktywności: scenki „nie chcę się bawić w to”, „nie podoba mi się to”, zabawa w „mury i drzwi” (granice fizyczne i słowne).
Materiały: kartki dialogów, taśma na podłodze (granica).
Do domu: ćwiczenie: dziecko mówi „stop” przy drobnej rzeczy (np. „nie chcę już więcej makaronu”).
Postęp: dziecko potrafi wyrazić sprzeciw spokojnie, bez agresji.
Cel: utrwalić, co się udało; wzmocnić motywację.
Aktywności: quiz wiedzy TUS, rozdanie dyplomów „Super w relacjach”, kolaż grupowy „Co już umiemy”.
Materiały: dyplomy, kolorowe gazety.
Do domu: rodzic pyta: „co było dla ciebie najważniejsze w tych zajęciach?”.
Postęp: dziecko potrafi wskazać 1 umiejętność, którą już stosuje.
Cel: omówić zmiany, przekazać obserwacje, ustalić ewentualne kolejne kroki.
Co robimy: indywidualna rozmowa (10–15 min), porównanie obserwacji startowych i końcowych, wskazówki do dalszej pracy w domu/szkole.
Materiały: arkusz obserwacji, lista rekomendacji.
Efekt: rodzic dostaje konkretne narzędzia i podsumowanie postępów dziecka.
Rodzice o naszych lekcjach
Najlepiej o zajęciach opowiedzą rodzice dzieci, które już ze mną pracują.
To ich własne doświadczenia i efekty, jakie zauważyli.
Kto uczy
Każde dziecko potrzebuje przestrzeni, w której czuje się rozumiane i akceptowane. Na zajęciach TUS w Lublinie tworzę bezpieczną atmosferę, w której dzieci mogą ćwiczyć współpracę, rozmowę i wyrażanie emocji w praktyce.
Od lat pracuję z dziećmi, które mierzą się z różnymi wyzwaniami społecznymi i emocjonalnymi. Moje indywidualne podejście zostało docenione tytułem „Nauczyciela Roku” – dla mnie to dowód, że ciepło i empatia dają realne efekty.
Podczas 60-minutowych spotkań w małych grupach uczymy się współpracy, rozwiązywania konfliktów i budowania pewności siebie. Stawiam na zabawy, ćwiczenia i scenki, dzięki którym dzieci uczą się w praktyce, a jednocześnie czują się swobodnie i bezpiecznie.
Gdzie uczymy
Nasze zajęcia odbywają się w sali przy ul. Zemborzyckiej 53 (20-450 Lublin). To wygodna lokalizacja z dostępem do komunikacji miejskiej i miejscem parkingowym dla rodziców.
W pobliżu zatrzymuje się kilka linii autobusowych, m.in. 160, 157, 162, 020, 025, 038, 050 (przystanki: Zemborzycka, Świętochowskiego). Dzięki temu dojazd jest prosty zarówno z centrum, jak i z sąsiednich
Przy budynku znajduje się parking, a w okolicy są sklepy i punkty usługowe. Podczas zajęć dziecka rodzice mogą spokojnie załatwić drobne sprawy lub zrobić szybkie zakupy.
Projekt i wykonanie WebScore
